17 listopada 2014

Historia akademickiego nauczania medycyny w Warszawie liczy 205 lat

Złożenie kwiatów pod pamiątkowym obeliskiem przed gmachem rektoratu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, krótka sesja przypominająca historię nauczania medycyny w Warszawie i wspomnienia absolwentów wojennej tajnej szkoły prof. Zaorskiego – tak wyglądały obchody jubileuszu 205 lat akademickiego nauczania medycyny w stolicy połączonego z jubileuszem 70-lecia reaktywowania Wydziału Lekarskiego WUM.
Uroczystości miały miejsce w kierowanym przez prof. Edwarda Towpika Muzeum Historii Medycyny WUM 14 listopada 2014 r.
W 1809 roku lekarze: August Wolff, Jacek Dziarkowski, Józef Czekierski, Franciszek Brandt oraz asesor farmacji Józef Celiński postanowili założyć szkołę lekarsko-chirurgiczną. 7 października tego roku Izba Edukacyjna Księstwa Warszawskiego zorganizowała przy Szkole Prawa Wydział Akademicko-Lekarski w Warszawie (Akademię Lekarską), którego prezesem mianowała Stanisława Staszica, a dziekanem Jacka Dziarkowskiego. Działalność tej uczelni została zawieszona w 1831 roku w ramach represji za powstanie listopadowe. Ponownie nauczanie akademickie medycyny podjęto w 1857 roku, a w 1862 roku ta właśnie Akademia Medyko-Chirurgiczna, jako Wydział Lekarski, weszła w skład nowej Szkoły Głównej Warszawskiej.
W 1917 roku powstał w Warszawie Uniwersytet Warszawski, a w jego skład wszedł Wydział Lekarski wraz z Oddziałem Farmaceutycznym, który w 1926 roku przekształcono w osobny wydział. Głównymi organizatorami uczelni byli Józef Polikarp Brudziński, który w 1915 roku został rektorem Uniwersytetu Warszawskiego i Edward Loth – antropolog i anatom.
Podczas uroczystości najwięcej uwagi poświęcono jednak historii uczenia medycyny w Warszawie w czasie okupacji i tuż po wojnie. – Pamięć o tych czasach powinna zostać na zawsze z nami – podkreślił rektor WUM prof. Marek Krawczyk.
Przypomniał, że tajne akademickie nauczanie medycyny w Warszawie było fenomenem na skalę europejską, a determinacja nauczycieli akademickich tuż po wojnie oraz entuzjazm studentów, by Wydział Lekarski reaktywować zaraz po wojnie, niezwykłe.
4 marca 1941 roku otwarta została w Warszawie tajna szkoła doc. Jana Zorskiego, która oficjalnie nosiła nazwę „Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego Jana Zaorskiego”. Ponadto w październiku i listopadzie 1939 roku Ludwik Paszkiewicz i Witold Orłowski rozpoczęli nauczanie w tajnych „kompletach”. Działał też Tajny Uniwersytet Ziem Zachodnich. Bazę kliniczną dla tych ośrodków stanowiły warszawskie szpitale.
– Muszę powiedzieć o naszych profesorach: ich praca była nadludzkim wysiłkiem. Były różne sytuacje wynikające z okoliczności okupacji. Nazywaliśmy nasz sposób studiowania „angielskim” – zajęcia często jednocześnie były połączone z egzaminem. Kolejność zdawania poszczególnych partii mogła być różna: na przykład zdawało się egzamin z zajęć teoretycznych już po zaliczeniu części klinicznej – wspominał absolwent Szkoły Zaorskiego prof. Zbigniew Szreniawski.
Przypomniano też dzieje powojenne. Prof. Edward Towpik opowiedział o próbach reaktywacji nauczania medycyny już pod koniec 1944 roku – początkowo wbrew intencjom ówczesnych władz polskich. Studenci mogli się uczyć w budynku Szpitala Przemienienia Pańskiego przy ul. Boremlowskiej na warszawskiej Pradze. Absolwenci „Szkoły Boremlowskiej” ciepło wspominali siostrę Różę, która karmiła marmoladą nowo przybyłych, wyniszczonych wojenną tułaczką studentów.
– Entuzjazm do nauki był olbrzymi. Zawsze też będę wspominał serdeczność i życzliwość między studentami, nasz zapał do społecznej pracy. Życzyłbym sobie, żeby dzisiejsza młodzież miała tyle entuzjazmu, ile my mieliśmy – powiedział absolwent Szkoły Boremlowskiej dr Mieczysław Buczkowski.
Dziś Warszawski Uniwersytet Medyczny to wiodąca i stale rozwijająca się placówka akademicka w Polsce. Była rektor Uniwersytetu Warszawskiego prof. Katarzyna Chałasińska-Macukow podkreśliła podczas uroczystości, że obie uczelnie: WUM i UW, mają nie tylko wiele wspólnych wspomnień, ale i wspólną teraźniejszość oraz przyszłość w postaci międzyuczelnianych przedsięwzięć. Jednym z nich jest Centrum Badań Przedklinicznych i Technologii – największe przedsięwzięcie biomedyczne i biotechnologiczne w Europie Środkowo-Wschodniej. Tworzy je konsorcjum: WUM, UW, Politechnika Warszawska oraz siedem instytutów Polskiej Akademii Nauk.jw

 

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Wszystkie kategorie